Krótko o anozognozji
Agnozja to z całą pewnością jedno z ciekawszych schorzeń neurologicznych, które może nas dotknąć w efekcie wylewu, guza mózgu czy urazu mechanicznego. Nie jest to jednak jednolita grupa zaburzeń. Wskazuje się na szereg odmian agnozji, które znacząco się między sobą różnią. Jednym z ciekawszych jej rodzajów jest z całą pewnością anozognozja, którą określa się mianem zespołu zaniedbywania stronnego. Zespół ten pierwszy raz został opisany już w roku 1914 przez profesora Babińskiego. Badania nad tym zaburzeniem były kontynuowane przez Łurię. Generalnie anozognozja polega na tym, że chory zachowuje się w taki sposób jakby jedna z części przestrzeni, otaczającego go świata oraz niego samego nie istniała. Wskazuje się jednak na wiele odmian anozognozji, które charakteryzują się nieco odmiennymi objawami. Wskazuje się między innymi na agnozję połowy przestrzeni. W tym wypadku pacjent zachowuje się w taki sposób jakby połowa przestrzeni, która znajduje się po stronie przeciwległej do uszkodzenia mózgu w ogóle nie istniała. Kiedy więc poprosimy pacjenta aby podzielił na pół narysowany przez nas odcinek nigdy nie wykona tego zadania poprawnie. Kiedy pacjent dotknięty tą odmianą anozognozji będzie spożywał posiłek będzie znikało jedzenie tylko z połowy talerza. Pacjenci ci narażeni są na powstawanie licznych urazów ponieważ mogą nie omijać licznych przeszkód.
