Krótko o prozopagnozji
Wśród ciekawszych zaburzeń neurologicznych znajduje się bardzo duża grupa, która określana jest mianem agnozji. Wyróżnia się kilka odmian tego zaburzenia. Jedną z nich jest między innymi agnozja twarzy, którą określa się mianem prozopagnozji. W dużym skrócie zaburzenie to polega na niezdolności do rozpoznawania twarzy. U różnych osób może jednak manifestować się w nieco odmienny sposób. Skrajne przypadki prozopagnozji wiążą się z nierozpoznawaniem nie tylko twarzy swoich bliskich osób, a więc żony czy dzieci, ale również swojej własnej twarzy. Osoba dotknięta tą postacią prozopagnozji, kiedy stanie przed lustrem nie wie, że widzi swoje oblicze. Na szczęście tak silne nasilenie tego zaburzenia zdarza się stosunkowo rzadko. Lżejsza postać polega na niezdolności do rozpoznawania twarzy, które są powszechnie znane. Chodzi o znanych aktorów, polityków czy na przykład postać papieża. Ta forma zaburzenia jest jednak dużo mniej dotkliwa dla osoby, która została nim dotknięta. Prozopagnozja może również przyjąć postać, która polega na tym, że osoba chora rozpoznaje wprawdzie twarz zarówno swoją, jak i wszystkich bliskich sobie osób, ale nie potrafi rozpoznać swoich zwierząt. Jeżeli więc osoba chora ma na przykład psa to patrząc na niego nie wiem, czy jest to jej pies czy też pies zupełnie obcy.
